Язва страўніка. Псіхасаматыка і метафізіка язвы страўніка: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі з M.O.W.A.
ВізуальнаВікіразметка
дНяма апісаньня зьменаў
дНяма апісаньня зьменаў
Радок 6: Радок 6:
<hr>
<hr>


<p>У Вас язва желудка? Рассмотрим метафизические (тонкие, ментальные, эмоциональные, психосоматические, психологические, подсознательные, глубинные) причины язвы желудка.</p>
<p>У Вас язва страўніка? Разгледзім метафізічныя (тонкія, ментальныя, эмацыянальныя, псіхасаматычныя, псіхалагічныя, падсвядомыя, глыбінныя) прычыны язвы страўніка.</p>
   
   
<p>Вот что пишут об этом всемирно известные эксперты в данной области и авторы книг по данной тематике:</p>
<p>Вось што пішуць пра гэта сусветна вядомыя эксперты ў дадзенай вобласці і аўтары кніг па дадзенай тэматыцы:</p>
<p style="text-align: justify;"><em>Лиз Бурбо</em> в своей книге «Твое тело говорит "Люби себя!"» пишет о язве желудка и двенадцатиперстной кишки:<br />Язва желудка - это более иди менее глубокое поражение участка слизистой оболочки желудка. Язва возникает вследствие ослабления естественной сопротивляемости слизистой оболочки желудка агрессивному воздействию кислоты желудочного сока. Это ослабление вызвано не-достатком слизи, которая не дает желудку переваривать собственные ткани. Язва сопровождается болями спазматического характера.<br />См. статью ЖЕЛУДОК (ПРОБЛЕМЫ), с тем дополнением, что человек чувствует себя объектом агрессии мне верит, что может защитить себя самостоятельно. У него возникает чувство беспомощности. Ему следует восстановить контакт со своими естественными защитными силами, а это возможно только при условии, что он изменит свое отношение к людям и событиям.<br /><br /><em>Бодо Багински и Шармо Шалила</em> в своей книге «"Рейки" - универсальная энергия жизни» пишут о язве желудка и двенадцатиперстной кишки, гастрите:<br />Если ты не проявляешь вовне агрессию и чувства, а направляешь их внутрь себя, то возникают язвы желудка. Это один из способов растерзания самого себя - желудок разъедается собственной кислотой.<br />Уважай свои чувства и не избегай конфликтов. Откройся впечатлениям извне и сознательно переваривай их (в сознании!). Прими свою агрессивность.<br />Признайся себе также в стремлении к материнской защите и к тому, чтобы быть любимым и окруженным заботой. (См. также "Изжога".)<br /><br /><em>Валерий В. Синельников</em> в своей книге «Возлюби болезнь свою» пишет о язве желудка и двенадцатиперстной кишки, гастрите:<br />Часто это страх перед чем-то новым в жизни. Затянувшаяся неопределенность, чувство обреченности, боязнь принять новое и неумение его переварить и усвоить отражаются на желудке. Люди с больным желудком переполнены разными страхами, большими и мелкими. Страх приводит к спазму, а спазм — к боли и язве.<br />У вас есть чувство, что вы недостаточно хороши или полноценны. Вы убеждены в своей ущербности. Вы боитесь, что недостаточно хороши для своих родителей, начальства, близких. Вы буквально не можете переварить того, что сами собой представляете. Вы то и дело стараетесь угодить другим и при этом забываете о себе. Как заявил мне один пациент с язвой двенадцатиперстной кишки: «Я постоянно занимаюсь самоедством».<br />Подвержены этому заболеванию в основном мужчины, так как они тяжело переносят удары по их мужественности, по их самолюбию. У таких людей «уязвленное» самолюбие. Они худощавы, деятельны, раздражительны. Им постоянно нужно кому-то что-то доказывать: самим себе, близким в семье, на работе. Постоянно нужно контролировать себя и других людей. Такие люди стремятся к обладанию властью, хотят быть все время лучше и при этом боятся оказаться не на высоте. Они боятся, что не успеют вовремя.<br />Неприятие и неприязнь к чему-либо в этом мире, чувство брезгливости также приводят к язве. Ведь, отрицая что-либо в этом мире, вы отрекаетесь от какой-то части самого себя. С другой стороны — гнев, обиды, злость и безысходность. Кажется, что жизнь утратила свою притягательность. У вас есть всевозможные препятствия, чтобы полностью наслаждаться jжизнью. И все эти препятствия заключены не в окружающем мире, а в вас самих.<br />— Я не «перевариваю» этих уродов, с которыми мне приходится общаться на работе, — заявил мне пациент, у которого были проблемы с желудком. — Я не выношу их лицемерия, лести и жадности, — продолжал он.<br />Когда он говорил это, то находился в состоянии легкого транса, и когда вышел из него, то не помнил о своих словах.<br />Самое лучшее лекарство в таких случаях — любовь и спокойствие. Люди, которые любят и уважают себя и окружающий мир, не имеют язв. Научитесь принимать себя таким, какой вы есть. Научитесь принимать окружающий мир — ведь это ваш мир.<br />У одного моего приятеля обострился гастрит. Я давно предлагал ему свою помощь, но он не верил в то, что болезнь можно вылечить, поработав с подсознанием. Он доверял только таблеткам. Но боли были невыносимы, лекарства помогали мало. Наконец он решился и пришел ко мне домой.<br />Мы быстро установили контакт с подсознанием. Оказалось, что воспаление желудка — это отражение таких стереотипов его поведения, как неприязнь, брезгливость и разного рода страхи.<br />— Я ненавижу и презираю этот город с его грязными улицами, с его мусором, —говорил он мне, выражая всем своим существом презрение. —Я ненавижу непорядочность и лесть, стяжательство и хамство. Самое большое наслаждение для меня — это лежать в постели с чистым накрахмаленным бельем и чтобы рядом была чистая и красивая женщина. А на столе — вкусная и качественная еда. В таком состоянии я могу находиться вечно.<br />После выяснения позитивных подсознательных намерений мы создали новые способы поведения. И уже ч концу нашей беседы острые боли практически полностью исчезли.<br /><br /><em>Олег Г. Торсунов</em> в своей книге «Связь болезней с характером» пишет, что язву желудка, двенадцатипёрстной кишки вызывают:</p>
<p style="text-align: justify;"><em>Ліз Бурбо</em> у сваёй кнізе «Тваё цела кажа "Люби сябе!"» піша пра язву страўніка і дванаццаціперснай кішкі:<br />Язва страўніка - гэта больш ці менш глыбокае паражэнне ўчастка слізістай абалонкі страўніка. Язва ўзнікае ў выніку аслаблення натуральнай супраціўляльнасці слізістай абалонкі страўніка агрэсіўнаму ўздзеянню кіслаты страўнікавага соку. Гэта аслабленне выклікана недахопам слізі, якая не дае страўніку пераварваць уласныя тканкі. Язва суправаджаецца болямі спазматычнага характару.<br />Гл. артыкул СТРАЎНІК (ПРАБЛЕМЫ), з тым дапаўненнем, што чалавек адчувае сябе аб'ектам агрэсіі і не верыць, што можа абараніць сябе самастойна. У яго ўзнікае пачуццё бездапаможнасці. Яму варта аднавіць кантакт са сваімі натуральнымі абарончымі сіламі, а гэта магчыма толькі пры ўмове, што ён зменіць сваё стаўленне да людзей і падзей.<br /><br /><em>Бодо Багінскі і Шарма Шаліла</em> у сваёй кнізе «"Рэйкі" - універсальная энергія жыцця» пішуць пра язву страўніка і дванаццаціперснай кішкі, гастрыт:<br />Калі ты не праяўляеш вонкі агрэсію і пачуцці, а накіроўваеш іх унутр сябе, то ўзнікаюць язвы страўніка. Гэта адзін са спосабаў рваць самога сябе - страўнік раз'ядаецца ўласнай кіслатой.<br />Паважай свае пачуцці і не пазбягай канфліктаў. Адкрыйся ўражанням звонку і свядома пераварвай іх (у свядомасці!). Прымі сваю агрэсіўнасць.<br />Прызнайся сабе таксама ў імкненні да матчынай абароны і да таго, каб быць любімым і акружаным клопатам. (Гл. таксама "Пякотка".)<br /><br /><em>Валерый В. Сінельнікаў</em> у сваёй кнізе «Палюби хваробу сваю» піша пра язву страўніка і дванаццаціперснай кішкі, гастрыт:<br />Часта гэта страх перад чымсьці новым у жыцці. Затягнутая няпэўнасць, пачуццё асуджанасці, боязь прыняць новае і няздольнасць яго пераварыць і засвоіць адлюстроўваюцца на страўніку. Людзі з хворым страўнікам перапоўнены рознымі страхамі, вялікімі і малымі. Страх прыводзіць да спазму, а спазм — да болю і язвы.<br />У вас ёсць пачуццё, што вы недастаткова добры ці поўнавартасны. Вы ўпэўнены ў сваёй недасканаласці. Вы баіцеся, што недастаткова добрыя для сваіх бацькоў, начальства, блізкіх. Вы літаральна не можаце пераварыць таго, што самі сабой уяўляеце. Вы то і справа стараецеся дагадзіць іншым і пры гэтым забываеце пра сябе. Як заявіў мне адзін пацыент з язвай дванаццаціперснай кішкі: «Я пастаянна займаюся самапажыраннем».<br />Падвержаны гэтаму захворванню ў асноўным мужчыны, бо яны цяжка пераносяць удары па іх мужнасці, па іх самалюбстве. У такіх людзей «параненае» самалюбства. Яны хударлявыя, дзейсныя, раздражняльныя. Ім пастаянна трэба камусьці нешта даказваць: самім сабе, блізкім у сям'і, на працы. Пастаянна трэба кантраляваць сябе і іншых людзей. Такія людзі імкнуцца да валодання ўладай, хочуць быць увесь час лепшымі і пры гэтым баяцца апынуцца не на вышыні. Яны баяцца, што не паспяваюць своечасова.<br />Непрыняцце і непрыязнасць да чагосьці ў гэтым свеце, пачуццё агіды таксама прыводзяць да язвы. Бо, адмаўляючы нешта ў гэтым свеце, вы адракаецеся ад нейкай часткі самога сябе. З іншага боку — гнеў, крыўды, злосць і безвыходнасць. Здаецца, што жыццё страціла сваю прывабнасць. У вас ёсць усялякія перашкоды, каб цалкам атрымліваць асалоду ад жыцця. І ўсе гэтыя перашкоды заключаны не ў навакольным свеце, а ў вас саміх.<br />— Я не «пераварваю» гэтых пачвар, з якімі мне даводзіцца мець зносіны на працы, — заявіў мне пацыент, у якога былі праблемы са страўнікам. — Я не выношу іх крывадушнасці, ліслівасці і жаднасці, — працягваў ён.<br />Калі ён казаў гэта, то знаходзіўся ў стане лёгкага трансу, і калі выйшаў з яго, то не памятаў пра свае словы.<br />Найлепшае лякарства ў такіх выпадках — любоў і спакой. Людзі, якія любяць і паважаюць сябе і навакольны свет, не маюць язваў. Навучыцеся прымаць сябе такім, які вы ёсць. Навучыцеся прымаць навакольны свет — бо гэта ваш свет.<br />У аднаго майго прыяцеля абвастрыўся гастрыт. Я даўно прапаноўваў яму сваю дапамогу, але ён не верыў у тое, што хваробу можна вылечыць, папрацаваўшы з падсвядомасцю. Ён давяраў толькі таблеткам. Але болі былі невыносныя, лекі дапамагалі мала. Нарэшце ён вырашыўся і прыйшоў да мяне дадому.<br />Мы хутка ўсталявалі кантакт з падсвядомасцю. Высветлілася, што запаленне страўніка — гэта адлюстраванне такіх стэрэатыпаў яго паводзін, як непрыязнасць, агіда і рознага роду страхі.<br />— Я ненавіджу і грэбую гэтым горадам з яго бруднымі вуліцамі, з яго смеццем, — казаў ён мне, выказваючы ўсім сваім існаваннем грэбаванне. —Я ненавіджу непрыстойнасць і ліслівасць, стяжальніцтва і хамства. Найбольшае задавальненне для мяне — гэта ляжаць у ложку з чыстым накрухмаленым бялізнай і каб побач была чыстая і прыгожая жанчына. А на стале — смачная і якасная ежа. У такім стане я магу знаходзіцца вечна.<br />Пасля высвятлення пазітыўных падсвядомых намераў мы стварылі новыя спосабы паводзін. І ўжо да канца нашай гутаркі вострыя болі практычна цалкам зніклі.<br /><br /><em>Олег Г. Торсунов</em> у сваёй кнізе «Сувязь хвароб з характарам» піша, што язву страўніка, дванаццаціперснай кішкі выклікаюць:</p>
<ul>
<ul>
<li style="text-align: justify;">Напористость</li>
<li style="text-align: justify;">Настойлівасць</li>
<li>Агрессивность</li>
<li>Агрэcіўнасць</li>
<li>Черствость</li>
<li>Чарствасць</li>
<li>Упрямство</li>
<li>Упартасць</li>
</ul>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><strong>Напористость</strong><br />Когда человек в своей деятельности, не учитывает особенности характера и конституции других людей, он обычно сильно привязан к тому чтобы добиться от них своего, и груб в обращении. Такое психическое давление, часто приводит к язве желудка или двенадцатиперстной кишки. Это болезнь педагогов, руководителей, родителей, которые пытаются, не учитывая свои взаимоотношения с ребенком и его возможности заставить его, во что бы то не стало, сделать все по их желанию. Напористость рождает сильный антагонизм между руководителем и подчиненным. Если они оба ведут себя не правильно, то каждый получает свои болезни, у руководителя при этом может возникнуть язвенная болезнь. Для избавления от этого недостатка необходимо понять, что человека поменять практически невозможно и с другой стороны если своим участием, бескорыстием и доброжелательностью создать ему хорошие условия для деятельности, то он сможет проявить себя с хорошей стороны настолько, насколько он способен. Только забота о своих подопечных развивает чуткость характера. <br /><br /><strong>Агрессивность </strong><br />Гневливость, жадность, эгоистичность рождают агрессивность. Волевая агрессивность может вызвать язву двенадцатиперстной кишки и агрессивность в поступках приводит к язве желудка. Агрессивные поступки остаются в памяти потерпевшего надолго и обычно приводят к сильному антагонизму, который в свою очередь травмирует ткань желудка. Агрессивный человек обычно лишается всех хороших друзей и остается в гордом одиночестве. Именно страх перед этим явлением обычно дает возможность исправиться. Само же исправление невозможно без культивирования в себе смирения, бескорыстия и доброжелательности.<br /><br /><strong>Черствость</strong><br />Всегда приводит к разъеданию стенки желудка и двенадцатиперстной кишки в результате нарушений в питании. Черствый человек не получает достаточного количества теплоты от людей и, чтобы дать силу чувствам и тонкому телу ума, у него появляется сильное желание есть чрезмерно острую, кислую, сладкую пищу, что часто приводит к развитию язвы. Победить эту черту характера можно, если почувствуешь вкус добрых поступков. Поэтому необходимо пытаться желать всем счастья, кормить нищих, давать пожертвования в храмы и помогать добрым словом всем нуждающимся в нем.<br /><br /><strong>Упрямство</strong><br />Первый признак эгоистичности. Чрезмерное упрямство в поведении истощает желудок, который наоборот требует от ума человека мягкости, снисходительности. Эти качества характера способствуют спокойному перевариванию пищи. Упрямство в характере повышает кислотность, что часто приводит к язвенной болезни.<br />Преодоления в себе конфликтного настроя и эгоистичности является важными правилами лечения этой болезни. Так как она является признаком далеко зашедших нарушений в характере и поведении человека, поэтому следует начать серьезно заниматься самоосознанием. Также важно соблюдать режим дня: режим питания, работы и отдыха. Для лечения необходимо изучить правила приема пищи и строго придерживаться их. <br /><br /><strong>Согласно Сергею С. Коновалову</strong> («Энергоинформационная медицина по Коновалову. Исцеляющие эмоции») причиной язвы желудка или двенадцатиперстной кишки являются преобладающие эмоции — страх нового и неспособность принимать новое, растерянность, подавление эмоций, стыд за собственную несостоятельность, перемешанный с завистью и злостью. Подавление чувств.<br />Способ излечения. Работа с белым и фиолетовым светом, медитации с книгой, активное использование источников поступления исцеляющих эмоций.<br /><br /><em>Владимир Жикаренцев</em> в своей книге «Путь к свободе. Кармические причины возникновения проблем или как изменить свою жизнь» указывает на главные негативные установки (приводящие к болезням) и гармонизирующие мысли (ведущие к исцелению) связанные с появлением и исцелением язвы:<br /><strong><em>Негативная установка, приводящая к язве:</em></strong><br />Страх. Сильная вера в то, что вы недостаточно хороши. Что вас гложет? <br /><strong><em>Гармонизирующие мысли:</em></strong><br />Я люблю и одобряю себя. Внутри меня царят мир и покой. Я спокоен/ спокойна. Все прекрасно. <br /><br /><strong>Язва пищеварительных органов</strong> (В. Жикаренцев) <br /><strong><em>Негативная установка, приводящая к язве пищеварительных органов:</em></strong><br />Страх. Вера в то, что вы недостаточно хороши. Страстное желание нравиться.<br /><strong><em>Гармонизирующие мысли:</em></strong><br />Я люблю и одобряю себя. Я в мире с собой. Я прекрасен / прекрасна.<br /><br /><em>Луиза Хей</em> в своей книге «Исцели себя сам» указывает на главные негативные установки (приводящие к болезням) и гармонизирующие мысли (ведущие к исцелению) связанные с появлением и исцелением язвы:<br /><strong><em>Негативная установка, приводящая к язве:</em></strong><br />Страх. Твердая уверенность, что вы ущербны. Что вас гложет? <br /><strong><em>Гармонизирующие мысли:</em></strong><br />Я люблю и одобряю себя. В моей душе покой. Все идет хорошо<br /><br /><strong>Язва септическая</strong> (желудка или двенадцатиперстной кишки) (см. также «изжога», «желудочные болезни», «язва») (Л. Хей):<br /><strong><em>Негативная установка, приводящая к септической:</em></strong><br />Страх. Убежденность в своей ущербности. Стремление угодить <br /><strong><em>Гармонизирующие мысли:</em></strong><br />Я люблю и одобряю себя. В моей душе покой. Я – замечательная личность.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Настойлівасць</strong><br />Калі чалавек у сваёй дзейнасці не ўлічвае асаблівасці характару і канстытуцыі свайго цела, калі ён не адпачывае тады, калі патрабуецца адпачынак, калі ён не раўнамерна размяркоўвае нагрузку на свой арганізм, то ён паступова губляе здароўе. У прыватнасці, зніжаецца ўстойлівасць да дзеяння кіслаты і развіваецца язва.<br /><strong>Агрэcіўнасць</strong><br />Калі чалавек дазваляе сабе пастаянна гневацца на людзей ці абставіны, то ён павышае дзейнасць агня ў сваім целе. Гэта таксама зніжае ўстойлівасць да кіслаты і можа выклікаць язву.<br /><strong>Чарствасць</strong><br />Калі чалавек ігнаруе патрэбы людзей у падтрымцы, апецы, міласэрнасці і дабрыні, то яго цела таксама перастае адчуваць патрэбу ў харчаванні. Зніжаецца апетыт і развіваецца язва.<br /><strong>Упартасць</strong><br />Калі чалавек у сваёй дзейнасці вельмі ўпарты і не лічыцца з магчымасцямі свайго арганізма, то ён губляе здароўе, у тым ліку з-за развіцця язвы страўніка.<br /><br /><strong>Ліз Бурбо</strong><br />Самае галоўнае, што чалавек з язвай страўніка павінен зрабіць, гэта навучыцца прымаць жыццё і людзей такімі, якія яны ёсць, нічога не змяняючы.<br /><br /><strong>Бодо Багінскі і Шарма Шаліла</strong><br />Прымаючы сябе такім, які ты ёсць, і не адмаўляючы сваёй агрэсіўнасці, можна вылечыць язву.<br /><br /><strong>Валерый В. Сінельнікаў</strong><br />Любоў і спакой - гэта найлепшае лякарства. Калі ты любіш і паважаеш сябе і навакольны свет, язвы ў цябе не будзе.</p>
<p style="text-align: justify;"><em>Доктор Лууле Виилма</em> в своих работах пишет о возможных психосоматических, психологических и метафизических причинах язвы желудка:<br />Язва начинает кровоточить, когда человек вынуждает себя мстить кому-либо. Кто пускает ближнему кровь, у того язва не кровоточит, так как его плохое выливается в виде крови, текущей из чужой телесной раны. Физическая рана ближнего становится для него собственной душевной раной, терзающей человека в виде чувства вины, покуда вина не искупается. А кто вынашивает в душе жуткую месть, тот вследствие жуткого кровотечения желудка может отправиться к праотцам, несмотря на то, что не успел сделать ничего дурного. Мысль равнозначна поступку. Если ближний либо ближние в этом уроке не нуждаются, то нет и адресата.<br />Кровожадная жестокость, предназначенная для нанесения душевного удара, бумерангом возвращается на свой физический уровень, чтобы мыслящий материальными категориями человек понял, какой силой обладает мысль. Проклятие типа «Я ещё покажу им, на что я способен!» — способно вызвать желудочное кровотечение даже в том случае, если человек желает доказать в отместку другим, что он не слабак, как те считают.</p>
<p>Поиски и исследования метафизических (тонких, ментальных, эмоциональных, психосоматических, психологических, подсознательных, глубинных) причин проблем пищеварения продолжаются. Этот материал непрерывно корректируется. Просим читателей писать свои комментарии и прислать дополнения к данной статье. <strong>Продолжение следует! </strong></p>
<hr />
<hr />
'''© [https://zhalevich.com/andrei-zhalevich_sw.html Андрэй ЖАЛЕВІЧ]<br>
'''© [https://zhalevich.com/andrei-zhalevich_sw.html Андрэй ЖАЛЕВІЧ]<br>

Вэрсія ад 13:15, 28 ліпеня 2024

MOWA : Język polski | Свята-Мова | Русский язык

У Вас язва страўніка? Разгледзім метафізічныя (тонкія, ментальныя, эмацыянальныя, псіхасаматычныя, псіхалагічныя, падсвядомыя, глыбінныя) прычыны язвы страўніка.

Вось што пішуць пра гэта сусветна вядомыя эксперты ў дадзенай вобласці і аўтары кніг па дадзенай тэматыцы:

Ліз Бурбо у сваёй кнізе «Тваё цела кажа "Люби сябе!"» піша пра язву страўніка і дванаццаціперснай кішкі:
Язва страўніка - гэта больш ці менш глыбокае паражэнне ўчастка слізістай абалонкі страўніка. Язва ўзнікае ў выніку аслаблення натуральнай супраціўляльнасці слізістай абалонкі страўніка агрэсіўнаму ўздзеянню кіслаты страўнікавага соку. Гэта аслабленне выклікана недахопам слізі, якая не дае страўніку пераварваць уласныя тканкі. Язва суправаджаецца болямі спазматычнага характару.
Гл. артыкул СТРАЎНІК (ПРАБЛЕМЫ), з тым дапаўненнем, што чалавек адчувае сябе аб'ектам агрэсіі і не верыць, што можа абараніць сябе самастойна. У яго ўзнікае пачуццё бездапаможнасці. Яму варта аднавіць кантакт са сваімі натуральнымі абарончымі сіламі, а гэта магчыма толькі пры ўмове, што ён зменіць сваё стаўленне да людзей і падзей.

Бодо Багінскі і Шарма Шаліла у сваёй кнізе «"Рэйкі" - універсальная энергія жыцця» пішуць пра язву страўніка і дванаццаціперснай кішкі, гастрыт:
Калі ты не праяўляеш вонкі агрэсію і пачуцці, а накіроўваеш іх унутр сябе, то ўзнікаюць язвы страўніка. Гэта адзін са спосабаў рваць самога сябе - страўнік раз'ядаецца ўласнай кіслатой.
Паважай свае пачуцці і не пазбягай канфліктаў. Адкрыйся ўражанням звонку і свядома пераварвай іх (у свядомасці!). Прымі сваю агрэсіўнасць.
Прызнайся сабе таксама ў імкненні да матчынай абароны і да таго, каб быць любімым і акружаным клопатам. (Гл. таксама "Пякотка".)

Валерый В. Сінельнікаў у сваёй кнізе «Палюби хваробу сваю» піша пра язву страўніка і дванаццаціперснай кішкі, гастрыт:
Часта гэта страх перад чымсьці новым у жыцці. Затягнутая няпэўнасць, пачуццё асуджанасці, боязь прыняць новае і няздольнасць яго пераварыць і засвоіць адлюстроўваюцца на страўніку. Людзі з хворым страўнікам перапоўнены рознымі страхамі, вялікімі і малымі. Страх прыводзіць да спазму, а спазм — да болю і язвы.
У вас ёсць пачуццё, што вы недастаткова добры ці поўнавартасны. Вы ўпэўнены ў сваёй недасканаласці. Вы баіцеся, што недастаткова добрыя для сваіх бацькоў, начальства, блізкіх. Вы літаральна не можаце пераварыць таго, што самі сабой уяўляеце. Вы то і справа стараецеся дагадзіць іншым і пры гэтым забываеце пра сябе. Як заявіў мне адзін пацыент з язвай дванаццаціперснай кішкі: «Я пастаянна займаюся самапажыраннем».
Падвержаны гэтаму захворванню ў асноўным мужчыны, бо яны цяжка пераносяць удары па іх мужнасці, па іх самалюбстве. У такіх людзей «параненае» самалюбства. Яны хударлявыя, дзейсныя, раздражняльныя. Ім пастаянна трэба камусьці нешта даказваць: самім сабе, блізкім у сям'і, на працы. Пастаянна трэба кантраляваць сябе і іншых людзей. Такія людзі імкнуцца да валодання ўладай, хочуць быць увесь час лепшымі і пры гэтым баяцца апынуцца не на вышыні. Яны баяцца, што не паспяваюць своечасова.
Непрыняцце і непрыязнасць да чагосьці ў гэтым свеце, пачуццё агіды таксама прыводзяць да язвы. Бо, адмаўляючы нешта ў гэтым свеце, вы адракаецеся ад нейкай часткі самога сябе. З іншага боку — гнеў, крыўды, злосць і безвыходнасць. Здаецца, што жыццё страціла сваю прывабнасць. У вас ёсць усялякія перашкоды, каб цалкам атрымліваць асалоду ад жыцця. І ўсе гэтыя перашкоды заключаны не ў навакольным свеце, а ў вас саміх.
— Я не «пераварваю» гэтых пачвар, з якімі мне даводзіцца мець зносіны на працы, — заявіў мне пацыент, у якога былі праблемы са страўнікам. — Я не выношу іх крывадушнасці, ліслівасці і жаднасці, — працягваў ён.
Калі ён казаў гэта, то знаходзіўся ў стане лёгкага трансу, і калі выйшаў з яго, то не памятаў пра свае словы.
Найлепшае лякарства ў такіх выпадках — любоў і спакой. Людзі, якія любяць і паважаюць сябе і навакольны свет, не маюць язваў. Навучыцеся прымаць сябе такім, які вы ёсць. Навучыцеся прымаць навакольны свет — бо гэта ваш свет.
У аднаго майго прыяцеля абвастрыўся гастрыт. Я даўно прапаноўваў яму сваю дапамогу, але ён не верыў у тое, што хваробу можна вылечыць, папрацаваўшы з падсвядомасцю. Ён давяраў толькі таблеткам. Але болі былі невыносныя, лекі дапамагалі мала. Нарэшце ён вырашыўся і прыйшоў да мяне дадому.
Мы хутка ўсталявалі кантакт з падсвядомасцю. Высветлілася, што запаленне страўніка — гэта адлюстраванне такіх стэрэатыпаў яго паводзін, як непрыязнасць, агіда і рознага роду страхі.
— Я ненавіджу і грэбую гэтым горадам з яго бруднымі вуліцамі, з яго смеццем, — казаў ён мне, выказваючы ўсім сваім існаваннем грэбаванне. —Я ненавіджу непрыстойнасць і ліслівасць, стяжальніцтва і хамства. Найбольшае задавальненне для мяне — гэта ляжаць у ложку з чыстым накрухмаленым бялізнай і каб побач была чыстая і прыгожая жанчына. А на стале — смачная і якасная ежа. У такім стане я магу знаходзіцца вечна.
Пасля высвятлення пазітыўных падсвядомых намераў мы стварылі новыя спосабы паводзін. І ўжо да канца нашай гутаркі вострыя болі практычна цалкам зніклі.

Олег Г. Торсунов у сваёй кнізе «Сувязь хвароб з характарам» піша, што язву страўніка, дванаццаціперснай кішкі выклікаюць:

  • Настойлівасць
  • Агрэcіўнасць
  • Чарствасць
  • Упартасць

Настойлівасць
Калі чалавек у сваёй дзейнасці не ўлічвае асаблівасці характару і канстытуцыі свайго цела, калі ён не адпачывае тады, калі патрабуецца адпачынак, калі ён не раўнамерна размяркоўвае нагрузку на свой арганізм, то ён паступова губляе здароўе. У прыватнасці, зніжаецца ўстойлівасць да дзеяння кіслаты і развіваецца язва.
Агрэcіўнасць
Калі чалавек дазваляе сабе пастаянна гневацца на людзей ці абставіны, то ён павышае дзейнасць агня ў сваім целе. Гэта таксама зніжае ўстойлівасць да кіслаты і можа выклікаць язву.
Чарствасць
Калі чалавек ігнаруе патрэбы людзей у падтрымцы, апецы, міласэрнасці і дабрыні, то яго цела таксама перастае адчуваць патрэбу ў харчаванні. Зніжаецца апетыт і развіваецца язва.
Упартасць
Калі чалавек у сваёй дзейнасці вельмі ўпарты і не лічыцца з магчымасцямі свайго арганізма, то ён губляе здароўе, у тым ліку з-за развіцця язвы страўніка.

Ліз Бурбо
Самае галоўнае, што чалавек з язвай страўніка павінен зрабіць, гэта навучыцца прымаць жыццё і людзей такімі, якія яны ёсць, нічога не змяняючы.

Бодо Багінскі і Шарма Шаліла
Прымаючы сябе такім, які ты ёсць, і не адмаўляючы сваёй агрэсіўнасці, можна вылечыць язву.

Валерый В. Сінельнікаў
Любоў і спакой - гэта найлепшае лякарства. Калі ты любіш і паважаеш сябе і навакольны свет, язвы ў цябе не будзе.

© Андрэй ЖАЛЕВІЧ
 www.zhalevich.com

Выкарыстаныя крыніцы

  1. Андрэй Жалевіч. СВЕТАРАЗУМЕННЕ. Пазнанне глыбінных сэнсаў, адкрыццё першасных прычынаў і вышэйшых прызначэнняў. - ВяртСлаў: Zhalevich.Com, 2023 r.
  2. Луиза Хей. Исцели себя сам. - М.: ОЛМА, 1990 г.
  3. Владимир Жикаренцев. Путь к свободе. Кармические причины возникновения проблем или как изменить свою жизнь. - СПб.: МиМ-Дельта, 1996 г.
  4. Лазарев С. Н. Диагностика кармы (Т. 1-12). - CПб.: АО Сфера. 1993-2000 гг.
  5. Валерий Синельников. Возлюби болезнь свою. - К.: София, 2001 г.
  6. Лиз Бурбо. Твое тело говорит «Люби себя!». - К.: София, 2008 г.
  7. Торсунов О. Г. Связь болезней с характером. Жизненная энергия человека. - М., 2015 г.
  8. Бодо Багински, Шарамон Шалила. «Рейки» - универсальная энергия жизни. - К.: София, 2002 г.
  9. Энергоинформационная медицина по Коновалову. Исцеляющие эмоции. - CПб.: Питер, 2009 г.
  10. Анатолий Некрасов. 1000 и один способ быть самим собой. - М.:Амрита, 2008 г.
  11. Лууле Виилма. Душевный Свет. - Екатеринбург: У-Фактория, 2000 г.
  12. Лууле Виилма. Светлый источник любви. - Екатеринбург: У-Фактория, 2009 г.

і іншыя крыніцы па псіхасаматыцы і па Светаразуменню

Чытайце таксама

Атрымана з «https://www.zhalevich.com/wiki/index.php?title=Язва_страўніка._Псіхасаматыка_і_метафізіка_язвы_страўніка&oldid=2756»