Termin „plotka” pochodzi od słów „pogłoski” („przesłuchanie”, „pogłoska”, „plotka”) i logia („nauka”).
Rumorologia to nauka o plotkach, prawach ich rozpowszechniania, pojawiania się i wykorzystywania w społeczeństwie.
Istota Rumorologii polega na manipulowaniu nastrojami wyborczymi za pomocą rozpowszechniania prawdziwych plotek.
Plotki i zamach stanu zostały wspomniane w książce Romana Kima „Szkoła duchów” (zamach stanu (francuski) to zamach stanu. W tłumaczeniu dosłownie byłby to „zamach stanu” ).
W ZSRR rumologią zajmował się V wydział KGB (słynna „Piątka”, „Piątka” czy „Piateriszniki”), czyli wydział do walki z ideologicznymi wywrotowcami, ale tak naprawdę to przede wszystkim dział rozwoju ideologicznego i tajnego zarządzania opiniami. Wymyślali żarty polityczne, przedstawiali ludziom potrzebne idee, pod ich auspicjami pisano książki, kręcono filmy, powstawały pseudoniezależne organizacje. A plotkologia dla KGB ZSRR była potężnym narzędziem do różnego rodzaju aktywnych działań.
Plotki to jedna z odmian komunikacji nieformalnej. Jest to fragment informacji przekazywany od jednej osoby do drugiej. G. Allport i L. Postman sformułowali „podstawowe prawo słyszenia” i przedstawili je w postaci wzoru, co oznacza, że intensywność propagacji słuchu zmienia się w zależności od stopnia istotności przedmiotu słyszenia dla konkretnego słuchacza oraz pomnożona przez niepewność rzeczywistych danych zawartych w rozprawie.
„Rumorology” zbliża się do „Czarnego PiaR” i „Storytelling”.
Dostępna literatura dotycząca Rumorologii:
- Введение в руморологию: использование слухов на американских выборах / Сост. С. Василенко; Пер. с англ. Ю. Стома; Предисл. А. Егорова. - М.: Полиграфоцентр-плюс, 2004 г.
- Борисова Е. Г. Основы руморологии. Теория и практика управления слухами: учеб. пособие / Е. Г. Борисова, С. А. Василенко. — М. : ФлИнта, 2019 г.
W ramach naszej SwiatoNowy uczymy się rozumieć wiadomości, niszczyć mity, demaskować kłamstwa i manipulacje.