T.A.R.O. - to najgłębsza koncepcja filozoficzno-ideologiczna, wywodząca się z kultur starożytnych i będąca tajemnym zbiorem mądrości przeszłości. Na obrazach arkanów Tarota można prześledzić korzenie mistycznych tradycji Egiptu, Babilonu, Indii, Persji i Chin.

Tarologowie połączyli ze sobą różne kultury różnych okresów historycznych, budując całe zestawienie z liter składających się na nazwę kart „Rota Taro Orat Tora Ator”, rozszyfrowanych w następujący sposób:

• Rota w tłumaczeniu z języka włoskiego oznacza „koło” - czyli słowo „Tarot” zapisane w kółku.
• Taro - w starożytnym Egipcie „Ta-Rosz” (od „Tar” – „Droga” i „Rosz” – „Król”) oznacza „Drogę Królów” lub „Królewską Drogę”.
• Orat przetłumaczone z łaciny oznacza „mówić”, „mowa”.
• Tora oznacza po hebrajsku „Prawo Boże”.
• Ator to imię egipskiej bogini inicjacji, „Oka najwyższego boga Ra”.

Talia kart T.A.R.O. składa się z 22 Arkanów Wielkich i 56 Arkanów Małych. Arcanum (łac. arcanum - tajemnica, fr. les Arcanes - „tajemnice”) to tajemnica niezbędna do poznania pewnej grupy faktów, praw lub zasad; tajemnica, od której nie można się obejść w momencie, gdy pojawia się potrzeba tej wiedzy; tajemnica dostępna umysłowi, dostatecznie dociekliwemu w dziedzinie tej wiedzy. W szerokim znaczeniu określenie to będzie pasowało do wszelkich przepisów naukowych określających zakres jakiejkolwiek działalności praktycznej [G. O. Möbesa].

Uważa się, że w T.A.R.O. starożytna hermetyczna filozofia Thota znalazła wyraz, ponieważ rzekomo istniała hieroglificzna „Księga Thota”, składająca się z 78 złotych płyt (a także 78 kart tarota = 22 Wielkie Arkana + 56 Małych Arkanów), na których naniesiono tajemnicze znaki . Z jej pomocą kapłani przepowiadali przyszłość i rządzili krajem. Po podboju Egiptu przez Aleksandra Wielkiego trafiła do Biblioteki Aleksandryjskiej, a gdy kalif Omar spustoszył Aleksandrię, przeszła do Greków i Rzymian, a od nich rozprzestrzeniła się dalej, przekształcając się z czasem w karty Tarota. Według innej wersji T.A.R.O. stworzony przez żydowskich kabalistów, którzy zaszyfrowali całą swoją mądrość w symbolach kart. Ale Żydzi i tak otrzymali tę mądrość z bardziej starożytnych źródeł…
Istnieją również teorie, że T.A.R.O. pochodzi z Indii, że jest dziełem mistyków Wschodu. Tara („Zbawiciel”) jest główną boginią, jednym z głównych bodhisattwów buddyzmu. W ikonografii istnieje 21 form Tary (a 0. lub 22. może być samą Tarą).

I być może nawet nie ze Wschodu, ale z najgłębszej starożytności, z kultury rozpowszechnionej na całym świecie.

• Jako zbawienna Wielka Wiedza (Mahavidya), Kali manifestuje się jako Dziesięć Wielkich Form Wiedzy (Dasha Mahavidya). Pierwszą i oryginalną mahawidją jest sama Kali, za nią podąża Tara.
  Termin „Tara”, zgodnie z tradycją Laja Jogi, wywodzi się od sanskryckich słów „tri” (dosłownie oznaczających „przejście przez”) i „taraka” (skt. „wyzwoliciel” i „gwiazda”).
  W swoim pokojowym aspekcie ta bogini to Gauri, małżonka Śiwy. Tara w aspekcie Gauri wzywa jogina do światła i uwalnia go z ciemności złudzeń i ignorancji. Ona jest Boską Matką, stojącą ponad wszystkimi zamanifestowanymi światami, która prowadzi jogina Ścieżką Oświecenia. Reprezentuje stan czystego światła, mądrości i przejrzystości poza samsarą i wszelką dualnością, dlatego jest przedstawiana jako biała, aby podkreślić jej czystą, transcendentną moc.
  W swojej zamanifestowanej postaci Tara (Gwiazda, Bogini Gwiazd) jest żoną (lub Shakti) Brihaspati - wedyjskiego boga mądrości i mentora Bogów, władcy planety Jowisz, Brihaspati, od którego została porwana przez Księżyc Bóg - Soma (spowodowało to wojnę między Asurami a Bogami), z którego Tara urodziła syna - Budhu, czyli Merkurego.
  Zwykle Bogini Tara jest przywoływana, gdy pojawia się krytyczna sytuacja i potrzeba wiedzieć, którą ścieżkę obrać i co wybrać. Dlatego Tara jest nazywana Zbawicielem. Idea zbawienia jest tak stara jak świat i Wedy i jest obecna we wszystkich wyznaniach i tradycjach duchowych.
  Ponadto termin „tara” oznacza „gwiazdę”, ponieważ „trzy” oznacza również „rozpraszanie” (na przykład gwiazdy rozproszone na niebie). Tara jest gwiazdą inspiracji, muzą, która prowadzi twórczą ścieżką.
• Wersja bogini Tary istnieje praktycznie w każdej kulturze. W brzmieniu ich imion słychać echa imienia Tara. Słuchaj, łacińska Terra (Matka Ziemia), Taramata (Matka Tara) w Atenach, wśród starożytnych Galów - Taranus (Jowisz), protoplasta Druidów, irlandzka bogini Tara Hill, Tarahumar, która była czczona przez Indian Ameryki Południowej , afrykańska Nuin Tara (Córka Gwiazdy), Tar ( Bogini Mądrości, o której opowiada starożytna fińska saga), w Chinach IshTar (bogini, która spadła na ziemię z gwiazdy lub innej planety i dała ludziom mądrość). A wśród wszystkich ludów te Boginie pomagały ludziom nie tylko w sprawach doczesnych, ale były także gwiazdą przewodnią w sprawach duchowych.
• Tara cieszy się wielkim szacunkiem w Tybecie. Wierzą, że samo wspomnienie jej imienia może uratować od wielu nieszczęść.
  Tara jest w rzeczywistości czymś więcej niż boginią - jest Buddą, który osiągnął najwyższą mądrość, zdolność i współczucie... taki, który może przybrać ludzką postać i który pozostaje na wyłączność z każdą żywą istotą. Tara zapewnia wsparcie tym, którzy dążą do Oświecenia i tym, którzy szukają w Niej ochrony.
• W tantrze uważa się, że siddhi (supermoce) Tary można osiągnąć bez medytacji, powtarzania mantr, wielbienia, bez ciągłej praktyki, bez oczyszczania żywiołów. Siddhi mogą manifestować się poprzez zwykłe pamiętanie o niej.
• Tara jest także starożytną słowiańską boginią patronką dzikiej przyrody, aw szczególności lasów. W mitologii słowiańskiej Tara jest najmłodszą córką Peruna, siostrą Tarch-Dazhdboga, a Belovodie (terytorium zachodniej Syberii, na które przeniosły się klany słowiańsko-aryjskie z Daarii) jest czasami nazywane Wielką Tartarią, czyli kraina Tarkh i Tara. Nasi przodkowie słowiańskiej Arii bardzo czcili Boginię Tarę, 28 dnia miesiąca Daylet obchodzony jest dzień Bogini Tary i tak o niej mówi się: „Tara jest młodszą siostrą Tarkha Dazhdboga . W tym dniu czczona jest Bogini Tara – Patronka Świętych Lasów i Drzew. Prezenty i wymagania są jej przedstawiane. Nasiona i ziarna są umieszczane na ognistym ołtarzu, aby zapewnić obfite zbiory, niezbędne do wyżywienia ludzi. W tym dniu odbywa się nabożeństwo na jej cześć i Wielka Bratchina - wspólny posiłek, herbata, uczta, udział w święcie. Uczestnicy przywożą potrawy, które własnoręcznie stworzyli na wspólny stół. Przed rozpoczęciem Wielkiego Posiłku z każdego naczynia pobiera się trochę, aby złożyć Ofiarę Bogini Tara i reszcie Bogów i Przodków.

W końcu, jak to mówią - „Wypadki nie są przypadkowe”! Tyle zbiegów okoliczności jest niemożliwych! Oczywiste jest, że w przypadku T.A.R.O. i czci w różnych starożytnych kulturach i tradycjach przeszłości Bogini Tarota, stykamy się z jakąś bardzo starożytną uniwersalną filozofią i niesamowitą teozofią.