Руны - гэта старажытныя пісьмёны якія мелі распаўсюджванне на Паўночна-Захадзе Еўразіі. Слова "руна" паходзіць ад старажытна-гоцкага кораня "run" ("таямніца", "шэпт", "сакрамэнт", "містэрыя").

У большасці моў Паўночнай Еўропы слова "руна" мае такія ж значэнні. У перакладзе з ірландскай - "сакрэт, рашэнне". У англа-саксонскай Англіі V-X стагоддзяў рунамі звалі гадзіны рады і самі нарады, падчас якіх каралі слухалі меркаванні сваіх дарадцаў. У перакладзе з санскрыту "руна" азначае "форма"!.. Кожная з рун сімвалізуе адзін з галоўных універсальных прынцыпаў прыроды і Космасу.

Кожная руна гэта:

• Графічны знак гуку і пісьмовы сімвал (~літара).
• Магічны сімвал пэўнай стыхіі.
• Сімвал пэўнага прынцыпу Космасу.
• Знак для разважанняў і медытацый.
• Сімвал для прадказальных практык.
• Сімвал пэўнага часовага адрэзка, этапа.
• Астралагічны знак руніцкага гараскопа.

24 руны карэлююць з:

• 24 таттвамі (прынцыпамі светабудовы) ведыйскай філасофіі Санкх'я.
• 24 знакамі ніжняга і верхняга Задыяку або святымі сузор'ямі Сусвету.
• З 24 напрамкамі Сусвету (з 8 бакамі ў кожным з 3-х святоў).